الوند نوشت وبلاگی برای همدان شناسی

اجتماعی - فرهنگی - ادبی

الوند نوشت وبلاگی برای همدان شناسی

اجتماعی - فرهنگی - ادبی

بازار تاریخی همدان در آتش سوخت

 

 

http://www.chn.ir/NSite/FullStory

/News/?Id=104724&Serv=3&SGr=22

بازار تاریخی همدان در آتش سوخت

راسته خرازی‌های بازار تاریخی همدان امروز جمعه 20 اردیبهشت طعمه حریق شد. استاندارد نبودن کابل‌های برق و نبود ایمنی‌های لازم در بافت تاریخی از جمله دلایل گسترش این آتش سوزی عنوان شده است. میز‌ان خسارات این آتش سوزی هنوز از سوی مسئولان آتش نشانی اعلام نشده است.

خبرگزاری میراث فرهنگی- گروه میراث فرهنگی- امروز صبح جمعه 20 اردیبهشت حدود ساعت 9 صبح راسته خرازی های بازار تاریخی همدان گرفتار آتش سوزی شد. این آتش سوزی تا بخش های ورودی جنوبی پاساژ قدس هم ادامه داشت.

 

به گزارش CHN،  بخش هایی از بازار همدان که امروز طعمه حریق شده است، در فهرست آثار ملی ایران جای دارد و یکی از مهمترین آثار تاریخی همدان به شمار می رود .

 

عسگری، مدیرعامل آتش نشانی همدان، تاریخی بودن بخش های آتش گرفته را تایید کرده و به chn  گفت:« در حال حاضر این آتش سوزی مهار و اقدامات اطفای حریق به بهترین شکل از سوی آتش نشانی انجام شده است.»

 

او عنوان کرد که تا کنون دلیل اصلی این آتش سوزی مشخص نشده است و هنوز نمی توان آمار دقیقی از خسارت ها را اعلام کرد.

 

حسین زندی، دوستدار میراث فرهنگی که امروز شاهد عینی این آتش سوزی بوده است، به chn گفت:« این آتش سوزی از ساعت 9 صبح آغاز شده و گفته می شود دلیل اصلی آن جوش کاری غیر استاندارد در یکی از مغازه ها بوده که به دلیل نبود ایمنی های لازم در بازار گسترش یافته است.»

 

به گفته او، در حال حاضر مسئولان شورای شهر و شهرداری و میراث فرهنگی در اینجا حضور دارند. با این وجود مسئولان شهرداری، سازمان میراث فرهنگی را مقصر برشمرده و مسئولان میراث فرهنگی مسئولان شهرداری را مقصر در این امر می دادند.

 

او بر این باور است که در حال حاضر بافت تاریخی زیر نظر مسقیم شهرداری است ولی تا کنون اقدامی برای ساماندهی کابل های برق و ایجاد ایمنی در بازار از سوی این ارگان انجام نشده است.

 

به گفته زندی، اهالی بازار نیز از حضور نمایندگان شورای شهر تعجب کرده و معترض به این مسئله هستند که چرا تا کنون نمایندگان برای ارزیابی و ساماندهی وضعیت بازار تاریخی همدان نیامده بودند

یکبار دیگر بازاری تاریخی طعمه حریق شد؛

http://www.honarnews.com/vdcfccdt.w6decagiiw.html 

 
صبح امروز بازار تاریخی خرازی‌فروشان همدان در آتش سوخت
یکبار دیگر بازاری تاریخی طعمه حریق شد؛
صبح امروز بازار تاریخی خرازی‌فروشان همدان در آتش سوخت
صبح امروز بازار خرازی فروشان همدان که به راسته‌ی نخود بریزان معروف است به علت اتصالی سیم‌های برق طعمه حریق شد.
  
به گزارش هنرنیوز، طی تماس بازاریان با آتش‌نشانی در ساعت۱۰ : ۹ صبح ، این سازمان ساعت ۱۳: ۹ در محل حادثه حضور پیدا کرد و به اطفا حریق پرداخت. به گفته حسین زندی- فعال میراث فرهنگی- طی این حادثه، هریک از نهاد ‌های دولتی اعم از شهرداری، میراث فرانگی، اداره برق و آتش نشانی تقصیر را به گردن دیگری می‌اندازد.

علیخانی یکی از کارشناسان میراث فرهنگی معتقد است که بازاریان علاقه خاصی به تغییر بافت سنتی این بازار و تبدیل آن به بافت جدید دارند. از سویی معاون توسعه فرهنگی میراث فرهنگی همدان در پاسخ به این پرسش که شهرداری مسوول این حادثه است یا میراث فرهنگی ؟ اظهار می‌کند که وظیفه ما نظارت بر بافت تاریخی است تا دچار تغییر و تخریب نشود. ما سالها با شهرداری جلساتی برگزار کردیم تا این بافت مرمت شود اما آنها این کار را انجام نمی‌دهند. قطعا وقوع یک حادثه اعم از سیل و زلزله تا برق گرفتگی و آتش سوزی تقصیر میراث فرهنگی نیست اما وظیفه شهرداری این است که استانداردسازی‌های لازم را تأمین کند.

او ادامه می‌دهد که میراث فرهنگی حاضر است در اسرع وقت به مرمت بافت تاریخی بازار کمک نماید.

در حالی این سخنان از سوی مسوولان میراث فرهنگی همدان عنوان می‌شود که به گفته زندی بازاریان هم معتقدند مالک این محوطه ( پاساژ قدس) شهرداری است و مقصر این حادثه شهرداری است چرا که این سازمان به عنوان مالک پاساژها هر سال ۲۰ درصد به اجاره بها اضافه می‌کند اما اجازه مرمت نمی‌دهد تا آنجا که برای تغییر یک پنجره یا درب ۵ میلیون از بازاریان دریافت می‌کند. همچنین ۱۵% حدود (۱۴میلیون تومان ) بابت هزینه نقل و انتقال و همچنین مبلغی نیز بابت حق مالکیت دریافت می‌کند اما حتا یک کپسول آتش‌نشانی در مغازه‌ها قرار نمی‌دهد و هیچ‌گونه مرمتی را بر عهده نمی‌گیرد.

به گفته زندی، حمید فرسایی - رییس مجمع امور صنفی – نیز ضمن تایید این سخنان یادآور می‌شود که وظیفه این مجمع آموزش و نظارت است و استحکام بناها برعهده شهرداری و در وهله دوم میراث فرهنگی است. خواسته‌ی بازاریان مرمت است اگر بازار مرمت شود بازاریان هم تمایلی به بافت جدید پیدا نمی‌کنند اما چه کسی به این خواسته‌ها پاسخگو است؟
از سوی دیگر یکی از کارشناسان میراث فرهنگی نیز عنوان می‌کند که در همه جای دنیا تاسیسات زیر بنایی مثل برق در معابر تاریخی از زیر عبور داده می‌شود این درحالی است که در بازار همدان سیم‌های برق معابر به دور بناها پیچیده است که همین امر خطر برق گرفتگی و آتش‌سوزی را بیشتر می‌کند.

همچنین عسگری – رییس اداره کل آتش نشانی همدان - نیز با اشاره به طرح جامع ایمنی شهر همدان که از سال ۸۸ آماده شده است، متذکر می‌شود: «ما با همه مسوولان ذی ربط مخصوصاً شهرداری و اداره میراث فرهنگی همدان نشست‌هایی را برای اجرای این طرح داشتیم که متأسفانه هیچ کدام از مسوولان پیگیر این طرح نشدند و همکاری‌های لازم را انجام نداده‌اند.»
او یادآور می‌شود که جمعه روز تعطیل بازار است. اگر این حادثه در روز دیگری رخ می‌داد با بسته شدن معابر عملا حضور آتش‌نشانی غیرممکن بود.

پایتخت مادها از احداث دانشگاه تا چیدن سفره هفت سین؛

http://www.honarnews.com/vdcg7q9n.ak9u34prra.html 

 
گسترش فضاهای گردشگری در محوطۀ هکمتانه باعث نابودی این تپه می‌شود
پایتخت مادها از احداث دانشگاه تا چیدن سفره هفت سین؛
گسترش فضاهای گردشگری در محوطۀ هکمتانه باعث نابودی این تپه می‌شود
در نوروز امسال سازمان میراث فرهنگی بخش‌های کاوش نشده از محوطه هکمتانه را با بیل مکانیکی، لودر و قلتک صاف کرده و بر روی آن هفت سین ۳۰۰ متری چیده است.
 
محوطۀ باستانی هکمتانه که آن را پایتخت مادها دانسته‌اند، با وسعتی در حدود ۴۰ هکتار از مهمترین مراکز باستانی کشور و بزرگترین محوطه در شهر همدان، به شمار می‌آید. این محوطه به دلایل گوناگون و دارا بودن ویژگی‌های مختلف از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و همواره مورد توجه پژوهشگران حوزۀ تاریخ و باستان شناسی بوده است. از هرودوت تا معاصران ما بسیاری بدان پرداخته‌اند.
 


اگر چه اختلاف نظرها در این باره بسیار است اما وجود چندین اثر در این محوطه؛ مانند کلیسا، گورستان، موزۀ هکمتانه، شهر و دژ کهن هکمتانه اهمیت آن را دوچندان کرده است.به همین دلیل این محوطه در شمار پایگاه‌های پژوهشی کشور قرار گرفته است. اما به جز عملیات باستان‌شناسی و کاوش‌های علمی، مدتی است کارهای صورت گرفته در حریم این آثار پیامدی جز تخریب نداشته است. 


تغییر کاربری کلیسای داخل محوطه به دانشگاه علمی- کاربردی و استفاده از این کلیساها به عنوان کارگاه درس آسیب‌های جدی بدان وارد کرده است.


سنگفرش کردن بخشی از محوطه در حالی انجام شده است که بخش‌های کاوش نشده و دیوارهای بیرون آمده از خاک جز دو مورد حفاظ ندارند و سرپوشیده نیستند. همچنین یادگاری‌هایی که بر روی ویترین‌های موزه نوشته شده است و همه تاریخ جدید دارد، نشان از آن دارد که از اشیاء این موزه به درستی محافظت نمی‌شود.
 


به تازگی اتفاق جدیدی در این تپه صورت گرفته و تبلیغات زیادی برای آن انجام شده است و رسانه‌ها و مسئولان بارها با افتخار از آنها یاد کرده‌اند که بسیار شگفت انگیز است. در نوروز امسال سازمان میراث فرهنگی بخش‌های کاوش نشده از این محوطه را با بیل مکانیکی و لودر و قلتک صاف کرده و بر روی آن هفت سین ۳۰۰ متری چیده است و مکرراً در بنرهای تبلیغاتی شهر از این عمل با افتخار یاد کرده‌اند و بدان بالیده‌اند.
 


در حالی که در شهری که ۵۴ کیلومتر مربع مساحت دارد، در جایی غیر از محوطه‌های باستانی می‌توان فضایی ۳۰۰ متری برای این کار اختصاص داد. شگفت آن که فضای تخریب شده در تپه هکمتانه که به این منظور آماده شده بود بیش از ۱۵۰۰ متر بوده است.
 


همچنین در سمت چپ در ورودی این محوطه، بخشی از تپه را به صورت پارکی بزرگ ساخته و درختچه‌های تزئینی در آن کاشته‌اند. در میان این پارک نیز میلۀ پرچمی به طول ۵۰ متر نصب کرده‌اند که مسلماً برای نصب این پرچم چندین متر چاله حفر شده است این در حالی است که برای این کار همیشه مکان مناسب‌تری وجود دارد و حتی اگر پرچم را در حیاط منزل شهروندان هم نصب کنند باعث خوشحالی آنان خواهد بود.
 



از سویی در بخشی از محوطۀ، حیاط مدرسه‌ای که امروزه به موزه تبدیل شده است به موزه سنگ اختصاص داده‌اند که هنوز امکان بازدید عمومی از آن وجود ندارد. این آثار تنها در معرض باد و باران و فرسایش سریعتر قرار گرفته‌اند که با توجه تغییر دمای بالا در تابستان و زمستان نیاز به حفاظت و پوشش دارند.
 


هر چند متولیان این کارها برای جذب گردشگر انجام می‌دهند، اما اگر گردشگری باعث تخریب آثار باستانی و میراث فرهنگی شود چه سودی خواهد داشت؟ امید که پیش از آغاز و افزایش چنین تخریب‌هایی از نظر کارشناسان استفاده شود تا شاهد چنین صدماتی به میراث ملی این سرزمین نباشیم.

حسین زندی

پیشروی زمین های کشاورزی به تپه پیسا / کهن ترین سکونتگاه همدان در

 
پیشروی زمین های کشاورزی به تپه پیسا / 
 کهن ترین سکونتگاه همدان در حال نابودی است
محوطه باستانی تپه پیسا که آن را نخستین سکونتگاه همدان می دانند، نه تنها تحت تاثیر مزارع کشاورزان قرار گرفته است، بلکه معتادانی که این مکان را برای خود دنج می پندارند، تراشه های باستان شناسی را به محل حفاری های غیرمجاز خود تبدیل کرده اند.

به گزارش خبرنگار مهر، محوطه باستانی تپه پیسا که سال 77 به شماره 2023 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، در محوطه ای به وسعت 18 هکتار که هفت هکتار آن حریم اصلی است در استان همدان واقع شده که فاصله آن با تپه باستانی هگمتانه دو و نیم کیلومتر است.

نخستین دژهمدان که بنا بر یافته های باستان شناسی آن را به قوم کاسی نسبت می دهند، پیشینه آن از تپه باستانی هگمتانه نیز بیشتر است و آن را نخستین سکونتگاه همدان دانسته اند. در این محوطه بیش از 30 لایه باستانی شناسایی شده است. اولین بار شارل دو فوسه در سال 1913میلادی حفاری هایی در آن انجام داد وبخشی از تپه شرقی را گودبرداری کرد.

پس از او دمورگان به کاوش در این تپه می پردازد و آثاری از نیمه هزاره سوم پس از میلاد به دست می آورد که مربوط به دوره مادی- کاسی است. اشکانیان آخرین فرمانروایان این دژ کهن بوده-اند.سپس کاوشهایی توسط قوسی و مهریار انجام گرفت. در دهه هفتاد نیز بر اساس تفاهمنامه‌ای بین دانشگاه و پژوهشکده باستان شناسی، کاوشها به دانشکده هنر واگذار شد.

به تازگی نیز باستان شناسانی مانند محمد رحیم رنجبران، محمدی فر و مترجم در این محوطه کاوش کرده اند که منجر به شناسایی 30 لایه باستان شناسی شده است. این تپه یکی از مهمترین یافته های  بازمانده از این عصر است و می توان آن را مرکز اصلی بقایای عصر مفرغ دانست.

در این باره، حسین زندی یکی از فعالان میراث فرهنگی در استان همدان به خبرنگار مهر گفت: بیشتر اراضی این تپه جز زمینهای حصار قصابان (حصار دیزج) است و هنوز کشاورزان در کنار آن به کشت و ذرع می پردازند. همین امر یکی از عوامل تخریب تپه است. کشاورزان برای گسترش زمین های خود سعی دارند به سوی تپه پیشروی کنند. آنها همچنین از خاک تپه به عنوان کود استفاده می کنند.

وی ادامه داد: منحرف کردن جریان آب رودخانه "خاج گیر" به سمت تپه که از میان تپه شرقی و غربی می گذرد باعث شده، خاک تپه شسته شده و از طرفی کشاورزان حریم رودخانه را با کامیون-های خاک پر می کنند تا زمین کشاورزی گسترش یابد. این عمل در سال های اخیر به دلیل افزایش زمین در منطقه بیشتر شده است.

وی افزود: کاوش های آموزشی صدمه زیادی به این تپه وارد کرده است پژوهش های باستان شناسی آموزشی باید در یک محوطه کوچکتر و استقرار موقت صورت گیرد. محوطه های باستانی مهم مثل این تپه از حساسیت بالایی برخوردارند اما هربار باستان شناسان پس از کاوش و ایجاد تراشه تپه را به حال خود رها کرده اند و هیچ گونه حفاظتی صورت نمی گیرد. این تپه به مرکز حفاری های غیر مجاز قاچاقچیان تبدیل شده است.

غیر از آسیب های رودخانه و اراضی کشاورزی، احداث جاده همدان - لالجین (بیجار) در سالهای اخیر نیز در حریم این تپه صورت گرفته است. این جاده کمتر از 30 متر با تپه اصلی( شرقی) فاصله دارد. همچنین اداره آب و فاضلاب لوله اصلی انتقال آب دشت بهار به همدان را از حریم تپه پیسا انتقال داده است و بوی فاضلاب که در اطراف تپه به مشام می رسد ، آزار دهنده است.همچنین زباله های درون رودخانه صحنه زشتی را در محوطه بوجود آورده است.

با اینکه گفته می شود این تپه در سال 83 تعیین حریم شده است. اما ساخت و سازها توسط  نهادهای شهری و خصوصی ادامه دارد. کارگاه تولید بتن، ماشین شویی و تولید مصالح ساختمانی در نزدیکترین نقطه این اثر باستانی است و روز به روز به تپه نزدیکتر می شوند.

افزون بر تخریب های صورت گرفته به وسیله کشاورزان، راهسازی، آب و فاضلاب و حفاری های غیر مجاز، این تپه  مرکز تجمع و زندگی معتادان شهر است و بیشترین تخریب از جانب آنان بوده است. از آنجا که این محوطه تاریخی نزدیکترین نقطه به شهر است و هیچ گونه نظارتی به آن نیست، معتادان با امنیت کامل آنرا تصرف کرده اند. عدم نظارت وحفاظت به قدری است که دهها تونل در آن حفر کرده اند که گاهی طول آن ها به  چهار متر می رسد. این معتادان زمستان را در این تونلها سر می کنند و حتی  برخی حفاری معتادان بر روی تراشه‌های باستان شناسان انجام  شده است.

با این همه تپه پیسا با داشتن پیشینه ای کهن و ظرفیت های پژوهشی غنی می تواند به یکی از مراکز جهانی مطالعات باستان شناسی تبدیل شود. فعالان میراث فرهنگی امیدوارند هرچه زودتر این سرمایه ملی سامان داده شود و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری توجه بیشتری به این مناطق داشته باشد.

سفرهای بدون برنامه ریزی با مشوق‌های دولتی

http://www.chn.ir/NSite/FullStory/News/?Id=104133&Serv=2&SGr=24 

 

 

نسخه چاپی

سفرهای بدون برنامه ریزی با مشوق‌های دولتی

انجام سفرهای بدون برنامه ریزی تبدیل به مد جدید نوروز شده‌اند چراکه مشوق‌های دولتی و اختصاص بنزین سفر از یک سو و تعطیلات نوروزی از دیگر سو سبب جمع کردن بارو بونه سفر می‌شود. ولی تا چه اندازه زیرساخت‌های سفر آماده شده و آگاهی‌های لازم به مردم داده‌شده‌است تا چه اندازه گردشگران با برنامه‌ریزی سفر می‌کنند؟

دانلود فایل مرتبط با خبر:
خبرگزاری میراث فرهنگی ـ گردشگری ـ افزون بر بخش خصوصی و برگزارکنندگان تورهای مسافرتی که همواره بنابر رسالت خود، برگسترش گردشگری تلاش و تبلیغ می‌کنند؛ در چند سال گذشته نهادهای دولتی هم علاوه بر تبلیغات رسانه‌ای مشوق هایی در اختیار عده‌ای از شهروندان قرار می‌دهند تا افراد بیشتری برای مسافرت ترغیب شوند.
 
مشوق‌هایی مانند اختصاص بنزین سفر یا حمایت از سفرهای زیارتی در آستانه نوروز شدت می‌گیرد چنانکه 50 لیتر بنزین سفر از امروز 27 اسفند ماه به کارت سوخت مردم اضافه می‌شود. این خبری است که "محمد شریف ملک‌زاده" رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و معاون رئیس جمهور اعلام کرد. براساس این خبر، طبق موافقت رئیس جمهور از امروز با هماهنگی به عمل آمده با وزیر نفت و ستاد حمل و نقل سوخت کارت سوخت مردم 50 لیتر شارژ می‌شود.
 
البته برخی فعالان حوزه میراث و گردشگری معتقد هستند این فعالیت‌ها نه تنها تاثیر مثبتی در رونق گردشگری ندارد بلکه بیهوده ومخرب نیز هست.
 
"حسین زندی" فعال گردشگری همدان در این خصوص به CHN‌ گفت: «دعوت ازمردم برای سفر کردن درشرایط فعلی، جز تولید زباله، ایجاد ترافیک و افزایش قربانیان رانندگی نتیجه‌ای در برندارد.»
 
او با تاکید بر آنکه پیش از دعوت مردم به سفر، باید زمینه‌ها و زیرساخت‌های مسافرت را آماده کنیم خاطرنشان کرد: «تنها با اختصاص 50 یا 60 لیتر بنزین نمی‌توان گردشگری را توسعه داد. با این کار گویی شما مهمانی را دعوت می‌کنید، هزینه رفت و آمد را هم می‌پردازید اما اگر جای سکونت و پذیرایی در اختیار مهمان قرار ندهید و مهمان در پارک بخوابد می‌توان گفت گردشگری را رونق داده‌اید؟ تا چه زمانی باید شاهد چادر خواب بودن مسافران نوروزی باشیم یا از مدرسه‌ها به جای مسافر خانه استفاده کنیم؟»
 
این فعال گردشگری معتقد است: «به جرات می‌توان گفت بیشتر کسانی که با 50 لیتر بنزین بار سفر می‌بندند و درفاصله 500 کیلومتری محل سکونتشان چادر می‌زنند، شهر و استان خود را نمی‌شناسند و جاذبه‌های گردشگری آنرا ندیده‌اند. این درحالی است که می‌توان با معرفی جاذبه‌های محل سکونت به شهروندان، تشویق شرکت‌های گردشگری برای برگزاری تورهای یک روزه درون شهری و توسعه تورهای پیاده‌روی، استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی به مرور زمان، وضعیت گردشگری کشور را به سمت بهتر شدن و توسعه سوق داد.»
 
البته مسئله دیگری نیز درخصوص اختصاص بنزین سفر برای رونق گردشگری مطرح می‌شود. آیا همه مردم با خودرو شخصی سفر می‌کنند؟ سهم کسانی که با تور یا وسایل نقلیه عمومی مسافرت می‌کنند از این مشوق‌ها چه مقدار است؟
 
زندی در این خصوص یادآور شد: «تجربه نشان داده، ارائه خدمات در مقصد مفیدتر از در نظر گرفتن چنین تشویق‌هایی است. امکانات نامناسب رفاهی، نبود راهنمای محلی، غیربهداشتی بودن غذاخوری‌های بین راهی، نبود خدمات مناسب در سرویس‌های بهداشتی بین راهی و کمبود نقشه و بروشور در بیشتر مراکز گردشگری همواره از معضلات سفرهای نوروزی بوده و هست. به طور مثال از نیمه دوم سال در بیشتر مراکز و جاذبه‌های گردشگری نقشه و برشور وجود ندارد و متصدیان وعده نوروز را می‌دهند.»
 
این فعال گردشگری با اعتقاد بر آنکه یکی از مهمترین مسائل حوزه گردشگری، آموزش پیش از سفر است تصریح کرد: «آگاهی دادن به گردشگران درخصوص انواع گردشگری می‌تواند بخشی از مشکلات این حوزه را که به گردشگر ارتباط پیدا می‌کند مرتفع کند چراکه بیشتر گردشگران تفاوت بین گردشگر مذهبی و زیارتی را با گردشگر فرهنگی و تاریخی یا تجاری نمی‌دانند. حتا تفاوتی بین طبیعت گردی یا سفر از اماکن تاریخی را نمی‌دانند این درحالی است که هریک از آنها نیازهای خاص خود را می‌طلبد.»
 
به گزارش CHN، می‌توان با بسترسازی مناسب و تفکیک گردشگر و اختصاص خدمات مناسب و تخصصی شدن سفر بیش از اختصاص مشوق‌های لحظه‌ای به توسعه گردشگری کمک کرد. در واقع باید گفت آموزش برنامه ریزی برای سفر بیش از ارائه مشوق‌های دولتی می‌تواند توسعه و رونق گردشگری را به همراه داشته باشد.