الوند نوشت وبلاگی برای همدان شناسی

اجتماعی - فرهنگی - ادبی

الوند نوشت وبلاگی برای همدان شناسی

اجتماعی - فرهنگی - ادبی

غرفه‌های صنایع‌دستی بلای جان بوعلی و باباطاهر

غرفه‌های صنایع‌دستی بلای جان بوعلی و باباطاهر

http://chn.ir/NSite/FullStory/News/?Id=105949&Serv=3&SGr=22

بازار داغ غرفه‌های صنایع‌دستی و شرکت‌های تبلیغاتی در مهمترین اماکن تاریخی همدان باز هم دو حوزه میراث‌فرهنگی و صنایع‌دستی را به‌چالش طلبید. آرامگاه بوعلی که فضایی برای غرفه‌های متعدد صنایع‌دستی و تبلیغات شرکت‌های خصوصی ندارد حالا در معرض آسیب‌هایی قرار گرفته‌است.

 

 

خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ گروه میراث‌فرهنگی ـ فعالان میراث‌فرهنگی و صنایع‌دستی استان همدان درحالی از نبود بازارچه‌ دائمی صنایع‌دستی گله‌‌مند بودند که سازمان‌ میراث‌فرهنگی با ایجاد بازارچه و غرفه‌های صنایع‌دستی در هگمتانه‌، آرامگاه بوعلی و باباطاهر نمایش تازه‌ای از تلفیق صنایع‌دستی و تبلیغات شرکت‌های خصوصی به‌راه انداختند.

  

«حسین زندی» فعال میراث‌فرهنگی در این‌باره به خبرگزاری میراث‌فرهنگی می‌گوید: «سازمان میراث‌فرهنگی با احداث بازارچه‌های صنایع‌دستی در هگمتانه، آرامگاه باباطاهر و آرامگاه بوعلی ناخواسته مقدمات تخریب این بناهای تاریخی همدان را فراهم کرد.»

 

این فعال میراث‌فرهنگی معتقد است، میراث‌فرهنگی و صنایع‌دستی استان همدان برای آنکه از بناهای تاریخی به‌خاطر جذب گردشگر بیشتر  درآمد بیشتری کسب کند اقدام به ایجاد بازارچه‌هایی کرده که به‌خاطر حجم بالای گردشگر تنها به بنای آرامگاه‌ها و محوطه تاریخی هگمتانه آسیب می‌زند. درحال‌حاضر آرامگاه بوعلی فاقد فضایی مناسب برای غرفه‌های صنایع‌دستی است.

 

آنطور که زندی می‌گوید هم‌اکنون نزدیک به 15 غرفه در آرامگاه بوعلی ایجاد شده و بیش از 30 غرفه در محوطه هگمتانه به‌چشم می‌خورد. این درحالی است که شرکت‌های خصوصی که با اداره میراث‌فرهنگی استان همدان قراداد بسته‌اند تبلیغات‌شان را بدون رعایت ضوابط میراث‌فرهنگی در آرامگاه بوعلی به‌نمایش گذاشته‌اند.

 

درحالی که این فعالان میراث‌فرهنگی تاکید دارد که وقتی بازارچه‌ها و فروشگاه‌های داخلی صنایع‌دستی در شهر پراکنده است، از یک سو سبب می‌شود گردشگر سردرگم شود، چراکه نقشه جامعی وجود ندارد و از سوی دیگر میراث‌فرهنگی استان را وادار به ایجاد غرفه در محوطه‌های تاریخی می‌کند اتفاقی که باعث‌ می‌شود منظر بصری بنا کاملا بهم بریزد.

 

زندی می‌گوید: «اگر قرار است صنایع‌دستی را رشد دهیم نباید میراث‌فرهنگی را قربانی‌ آن کنیم. در حال‌حاضر شرکت‌های خصوصی در آرامگاه بوعلی تبلیغات خود را با بادکنک‌های معلق در فضای آرامگاه به‌نمایش گذاشته‌اند این درحالی‌است که برای بازارچه موقت و فصلی می‌توان از  مکان‌های مناسب استفاده کرد.»

 

در شرایط فعلی صنایع‌دستی نیازمند آنست که با برندسازی و برنامه‌ریزی بلند مدت به‌سمت توسعه پایدار پیش رود نه اینکه در یک پروسه زمانی کوتاه مدت تبلیغاتی برای بالابردن آمار نه‌تنها به ارتقای صنایع‌دستی کمکی نکند که سلامت آثار تاریخی را هم تحت‌شعاع قرار دهد.